11 ARALIK yolbaşçımız diye tarif ettiğimiz Nihal Atsız Bey'in ölüm yıl dönümü. Sosyal medya'nın varlığı ile bir gün önceden ona dair özlü sözlerle paylaşır ve diğerlerinin onun ne kadar değerli bir insan olduğunu anlamalarını umarız. Anlamayınca da onların cahilliğine, art niyetliliğine, beyinlerinin yıkanmışlığına vesaire dem vururuz. Peki biz ne kadar anlıyor ve içselleştiriyoruz. O yüzden bu yazım sadece kendisini Türk milliyetçisi olarak tanımlayanlara ve tabiki kendime!
Başlamadan önce diğerlerine Atsız'ı ve Türkçüleri anlatmanın beyhude bir çaba olduğunu -en azından mevcut yöntemlerimizle- bir örnekle göstermek istiyorum. Yüzbinlerce takipçisi olan solcu bir youtuber - ki kendisi de fena bir araştırmacı değil - Ziya Gökalp için aslında Kürttür diyor. Araştırmak yerine, Gökalp'in kendisi de bunu net bir şekilde vurguladığı halde bunu bile bile söylüyor. Çünkü kendi kitlesi gidip "Hayır Efendim Araştırdık, adam gayet Türk" diyecek değil ya. Aksine zaten çürütmeye ramak kaldığına inandıkları "Türk milliyetçiliği" mefkuresinin, fikir babası da Kürt çıktı mı, konu hızla kapanmıştır. Ki sözde bu insanlara göre; "Irk yoktur" ama Ziya Gökalp'ın Kürt olduğundan dna testi yapmışçasına da emindirler. Biz de büyük oranda karşı görüşlere az çok böyle bakarız. Hatalarına hemen inanır, güzel yaptıkları şeyi sorgularız. O yüzden, kendi yankı odamız içerisinde paylaşmaya devam ediyoruz ve birbirimize rol kesiyoruz. Bu da bizi hem inandığımız fikre zarar vermeye, hem de şahsiyetsizleştirmeye başlıyor. O yüzden 11 Aralıkta Atsız'ın fikirlerini başkalarının gözüne değil, kendi gözümüze sokalım.
Yukarıda da alıntıladığım üzere, Atsız Bey'in en sevdiğim sözü Şeref üzerinedir. Uymaya çalıştığım tek konu da bu olmuştur. Makam mevki için, iş yerindeki keyfim veya daha fazla maddi kazanç için bundan hiç taviz vermedim. Ama Türkçü/Türk Milliyetçisi pek çok kişinin verdiğini görüyorum. Mesela onun gibi Ordudan atılmayı göze alabilecek kaç tane kendisini Türk Milliyetçisi adleden subay var. Orduyu geç sivil kurumlarda bile yükselişlerine engel olacak meselelere ses çıkartmayan, Türk soyundan olmayan amirlerine tepki koymak şurada dursun iyi geçinen az değil. Tabi bu faturası ağır bir duruş ve maddi özgürlüğün olmaması yada aile gibi sorumluluklar "Şerefli Durmayı" zorlaştırıyor. Çok çalışmak da zorumuza gittiği için, ufak ufak şerefimizden taviz veriyoruz. Ne başkaları nede kendimiz farkediyoruz başta. Bir çoğumuz da şerefsiz bir adama dönüşmüyoruz, hala ülke ve milletin çıkarlarını savunuyor, bunu dillendiriyoruz ama böyle böyle "Bal Yapmaz Arıya" dönüyoruz. Mesela, başarılı bir akademisyen olan Selçuk Şirin kamu ile de işbirliği yaparak çocuk kitapları çıkartıyor ve dağıtıyor, kar amacı da gütmüyor ama tahlillerinde kuru kuruya "Eğitim Şart deyip", eğitimi bu hale getiren MEB'e, yeni müfredata, sürekli bakan ve eğitim politikası değiştiren Cumhurbaşkanına, okullarda yuvalanan tarikatlara doğrudan tek bir şey söylemiyor. Sen duruş göstermezken, yazdığın kitaplarda bu değerleri nasıl verebilirsin ki! İşte ATSIZ Bey'in farkı tam buydu. Öğüt verdiği her şeyi önce kendisi yapıyordu. Yoksa onları yazan başkaları da vardı, hem de karşıt görüşlerden de.
Atsız mesele sık sık dayanışmalı yaşamaktan bahseder. Türkçüler arasındaki en büyük eksiklerden birisi de budur. Birimiz market açsın kaçımız düzenli gittiğimiz yeri, daha pahalı olma pahasına bırakırız. Son bir umutla, gündem olan Suriye meselesi üzerine bir etiket hazırladım. Her gün kafamı şişiren bir sürü sözde "Türk Milliyetçisi" ve sohbet ortamında bunların ülkeye verdiği zarar konusunda beylik laflar edecek yüzlerce arkadaşım için son bir test yapmak istedim. Binlerce takipçisi olan ve o gün yüzlerce saçma hikaye paylaşan bir çoğu zahmet edip de bunu paylaşmadı. Toplamda sanırım 15 kişi paylaşmış. Aynı camia çıkan nadir dergilerden birisi olan Otuken dergisini de almak için bir paket sigarasından vazgeçmiyor ama araştırsan kaç tane Türk Milliyetçisinin NETFLİX üyeliği çıkar Allah bilir. Tabi sorsan dergideki içerik beyzademizin kalitesine uygun değil, yada sosyal medya paylaşımı yeterince kaliteli değil. Çerkez'in birisi çıkıp; herkesin aynı tonda ve aynı şeyleri saçma bir şekilde dönüp dönüp çaldığı müzik aletleriyle ilgili bir youtube hesabı açsa, sırf bizden diye anında binlerce takipçiye ulaşır ve sürekli beğeni alır. Sonra bir bakmışsın bu hesap büyümüş gitmiş. Bizde ise desteği geçtim, eleştirilerin ardı arkası gelmez.
Geride kalan yazda Hacı Bektaşi Veli'in Türbesine gitme imkanım oldu. Oldu derken; hususi çıkıp gitmedik. Yolumuzun üstü diye uğradık. Kutsalımızdır ama çıkıp gitmeyiz. Tabi biz gitmeyecinde kurdun birisi, oraya hediyelik dükkanı açmış ve içerisinde Ahmet KAYA çalıyor. Bizim Türk geçleri plazalarda büyük işler, mega projeler kovaladığı için, orada küçük dükkan açmak da uzaklardan gelen mezapotamyalıya kalıyor. Zamanla da kendi kültürünü dayatıyor. Bugün alevilik yavaş yavaş kürtler tarafından ele geçiriliyor, değiştiriliyor ama biz sessizce izliyoruz. Eminim Türk Alevi Dernekleri bir çağrıda bulunsa, eylem yapsa bizim Türkçü gençler zahmet edip destek falan de vermez. Onlar sadece çok büyük meselelerde paçalarını sıvarlar (Onlar da neyse ve ne zaman gelecek ise).
Anlatılacak mesele, verilecek örnek çok ama işin özü ATSIZ beyi anlamış olsaydık Türkçü olmanın bilinci ile yaşardık. Zoraki bir Türkçülük yapıyoruz gibime geliyor. En azından bir çoğumuz için. Bu da bir nevis mücadelesi, şeytan ile mücadele falan da diyemeyiz. Ya inandığın gibi yaşamalı yada yaşadığın gibi inanmalısın. Genç ve bekar iken Türkçü olduğun için yılbaşına karşı çıkıp, evlendiğinde kızını ve karını mutlu etmek için yılbaşı kutlamak zorunda kalabilirsin. O yüzden başkasına dayatacağın şeyi kendin tutarlı bir şekilde yapıyor olmalısın. Yılbaşı kutlamak Türkçülüğe de halal getirmez. Başta da söylediğim gibi senin Türkçü fikirlerini yada ATSIZ'ın sözlerini kimse heyecanla beklemiyor. İhtiyacı da yok. En çok senin ihtiyacın var. Sen oku, sen anla, sen içselleştir. Üret ortaya değer köy, diğerleri de nemalanmaya başlar zaten.
Comments